Στη συγκεκριμένη συλλογή, ποιήματα της οποίας έχουν διακριθεί στο 10ο Διαδικτυακό Διαγωνιστικό Φεστιβάλ Ποίησης Θεσσαλονίκης 2022, περιγράφονται σκέψεις και συναισθήματα εμπνευσμένα από την Αγάπη.

Έτος 762 από κτίσεως Ρώμης και οι λεγεώνες του Οκταβιανού γνωρίζουν συντριπτική ήττα στον Τευτοβούργιο Δρυμό της Μεγάλης Γερμανίας. Πρωταγωνιστές στο παρασκήνιο της Ιστορίας είναι ένας φλογερός επαναστάτης, μια γερμανίδα λύκαινα, ένας αδίστακτος χιλίαρχος κι απέναντί τους ένας κατά λάθος ερευνητής. Οι δρόμοι τους διασταυρώνονται και πολέμουν -όλοι εναντίον όλων- για να διαφυλάξουν τα μυστικά τους. Όμως ταυτόχρονα μάχονται και με τη συνείδησή τους. 'Οσοι έχουν... Ο Μάρκος Κουϊντίλιος Βάρος, ο υιός του νεκρού έπαρχου, θα προσπαθήσει να εξιχνιάσει τα γεγονότα που οδήγησαν στην καταστροφή όμως θα ανακαλύψει με οδυνηρό τρόπο τη σκοτεινή πλευρά της Ρώμης. Αλλά δεν δικαιούται να παραπονεθεί διότι ένας φίλος τον είχε προειδοποιήσει: «Δίκιο, έχει αυτός που κρατά το γκλάντιους...»

Τι θα μπορούσε άραγε να κρύβει η Ιωάννα που βρέθηκε ένα βήμα πριν τον θάνατο στα χωράφια από τον Άγγελο Δημητρίου; Και γιατί απέφευγε να αποκαλύψει το όνομά της και την ιστορία της; Την περιέθαλψε, προσπάθησε να εξερευνήσει την ψυχή της, γύρεψε να μάθει την αλήθεια της. Μια ιστορία που ξεκινάει το 1919 με τη φυγή της οικογένειάς της από τη Ρωσία, παρακολουθεί την άνοδο του ναζισμού τη δεκαετία του τριάντα, περνάει από τον αιματηρό Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, την Αντίσταση, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα πολύπαθα χρόνια του διχασμένου Βερολίνου. Η Ιωάννα στις περισσότερες εκείνες δύσκολες περιόδους είναι αναγκαστικά παρούσα: να πολεμήσει, να πονέσει, να αγαπήσει, να χαθεί στον κυκεώνα των τραγικών γεγονότων που την κυνηγούν σαν ερινύες… Θα έχει τη δύναμη να τις δαμάσει;

-Ο Γιάννης Αρβανιτάκης μπήκε στο γραφείο του φουριόζος. Ο αξιωματικός υπηρεσίας του έκανε μια γρήγορη ενημέρωση. Τα θέματα ήταν άνευ σημασίας. Άνοιξε ένα φάκελο με διάφορα έγραφα ρουτίνας. Τα έριξε μια ματιά. Περισσότερο από συνήθεια. Ο αξιωματικός υπηρεσίας τον πείραξε λέγοντάς του: «Δεν μπορείς να μην πάρεις μυρουδιά του γραφείου. Ακόμη και τη Κυριακή.» -Εκείνος χαμογέλασε με νόημα. Ήταν σα να τον έλεγε. «Πράγματι έχεις δίκαιο».

ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΘΑ ΤΟΝ ΚΑΤΟΙΚΗΣΕΙ ΟΠΟΙΟΣ ΑΝΕΒΗΚΕ ΤΟΝ ΓΟΛΓΟΘΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ....ΚΑΙ ΚΑΤΕΒΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ!!!!

15 Αυγούστου 1974. Ανήμερα της κηδείας της Παναγιάς, ο εφιάλτης του “Αττίλα 2” έρχεται στην Κύπρο μετά από πολύ μικρό χρονικό διάστημα από τον “Αττίλα 1”! Η αιματοχυσία στην μαρτυρική μεγαλόνησο συνεχίζεται αμείωτη μέχρι το απόγευμα της 16ης Αυγούστου που διατάσσεται παύση πυρός. Μετά απ’ αυτή την φρικτή κι άνανδρη τουρκική εισβολή 200.000 Ελληνοκύπριοι, αφήνουν τις περιοχές που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν και μετακινούνται προς το νότιο τμήμα του νησιού κι αντίθετα 51.000 τουρκοκύπριοι μετακινούνται βόρεια στην πλούσια κι εύφορη Καρπασία. Οι Έλληνες μετρούν γύρω στις 6.000 νεκρούς – οι περισσότεροι άμαχοι – ενώ οι τούρκοι έχουν χάσει 2.000 άντρες – οι περισσότεροι στρατιώτες. Όμως οι Ελληνικές απώλειες δεν σταματούν στους νεκρούς. Άλλοι 3.000 έχουν καταγραφεί ως αγνοούμενοι! Δεκατέσσερα χρόνια μετά, κι ενώ πια στη βόρεια Κύπρο, εκτός από τους τουρκοκύπριους, έχουν εγκατασταθεί ακόμη πάνω από 60.000 έποικοι από την ανατολία κι ακόμη παραμένουν μόνιμα γύρω στους 50.000 άνδρες του τουρκικού στρατού, η ίδια η CIA επιβεβαιώνει στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών της Ελλάδας ότι Έλληνες πολίτες κρατούνται σε στρατόπεδα αιχμαλωσίας στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο. Η Ελλάδα αποφασίζει ν’ αναζητήσει κάποιους από αυτούς που δηλώθηκαν από τους τούρκους σαν αγνοούμενοι κι όχι σαν αιχμάλωτοι πολέμου, για να μην αναγκαστούν να τους γυρίσουν πίσω. Ποιος θα είναι αυτός που θ’ αναλάβει αυτό το φαινομενικά ακατόρθωτο εγχείρημα; Θα πρέπει να επιλεγεί ο καλύτερος! Και ποιος είναι καλύτερος από τον πολυπαρασημοφορημένο “βάτραχο” της Μονάδας Υποβρυχίων Καταστροφών Αριστόδημο Σίλκα; Όμως ο Σίλκας έχει παραιτηθεί κι έχει φύγει πικραμένος από το Πολεμικό Ναυτικό. Όμως για την Ελλάδα άλλη λύση δεν υπάρχει. Πρέπει να βρεθεί τρόπος να επανέλθει ο Σίλκας και να δεχθεί να πάει στα κατεχόμενα. Πρέπει να αναμετρηθεί για μια ακόμη φορά με τους τούρκους, να βρει τους Έλληνες αιχμαλώτους, να τους φέρει πίσω κι ύστερα να έχει το σθένος ν’ αντιμετωπίσει άλλου είδους εχθρούς! Γιατί μέσα από μια αποστολή της οποίας ο κύκλος αίματος είναι τεράστιος, ο Σίλκας εκτός από τους τούρκους θα κληθεί να αντιμετωπίσει τις προδοσίες, τα ξεπουλήματα, τον φθόνο και την αχαριστία των Ελλήνων συμπατριωτών του. Σε ένα “κοντσέρτο θανάτου” η αιώνια κατάρα και μάστιγα της Ελληνικής φυλής που λέγεται: Δ ι χ ό ν ο ι α, θα απλώσει τα πλοκάμια της γι’ άλλη μια φορά, σ’ ένα λαό που πολύ εύκολα γίνεται δούλος της και την προσκυνά!

Αυτό το βιβλίο περιέχει τις χαρές ,τις λύπες, τις αγωνίες ,τους έρωτες και τα ταξίδια μου! Τις υπέροχες στιγμές που έζησα και τους σημαντικούς ανθρώπους που είχα την τύχη να γνωρίσω. Είναι γεμάτο με τις αξέχαστες εικόνες και τους ήχους από την ξέφρενη Αθήνα του '60, του '70 και του '80. Αλλά περιέχει και τη ζωή μιας γυναίκας που έχασε τον σύντροφό της και μεγάλωσε ένα παιδί μόνη της σ' έναν κόσμο συχνά σκληρό. Μιάς ζωής δύσκολης που απαιτούσε θυσίες ,διαρκή αφοσίωση, και παρουσία. Ότι έχω γράψει είναι η πραγματικότητα της καθημερινής ζωής μιας Ελλάδας που δεν υπάρχει πια! Διαβάζοντας το, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα πλήξετε, οπως κι εγώ!